Oya - Serhan... Şey, ben aslında o gün öyle söylemek istememiştim.
Serhan - Oya bak... Bana birşey açıklamak zorunda değilsin. Sen zaten o gece gayet net bir şekilde ifade ettin ne hissettiklerini.
Oya - Ya ama tam olarak da hani öyle bir şey değildi ya... Durumu sen de biliyorsun...
Serhan - Hayır, bilmiyorum. Bence biz birbirimizi daha fazla üzmeyelim.
İnci - Oya'cım, canım iyi misin ne oldu?
Oya - İyi değilim. İyi değilim ama müstahak bana. Ben hakettim...
 

Ben zaten hep bir kafesteymişim

Serhan - Ferit, işin yoksa, vaktinde varsa otursana biraz.

Ferit - Tabi.

Serhan - E, nasıl gidiyor? Düğün ne zaman?

Ferit - Bir aksilik olmazsa bu yaz yapmayı düşünüyoruz.

Serhan - Hadi, hayırlısı bakalım.

Ferit - Teşekkür ederim. Serhan Bey, bir sorun mu var? Biraz sıkıntılı gibisiniz.

Serhan - Yok, bir sorun yok. Aslında var. Kız meselesi.

Ferit - Serhan Bey, ben buradayım. Eğer anlatmak isterseniz siz, dinleyebilirim.

Serhan - Benim eve hırsız girdi. Sonra beni klitleyip çıktı. Evde, öyle tutsak kaldım. Öyle, hapisane gibi işte. 

Ferit - Anlamadım?

Serhan - Ben zaten hep bir kafesteymişim. Onu da yeni anladım. İşte insan zamanında cesaretini toplayıp kendi hayallerinin peşinde koşmazsa, 'aman boşver ve, öyle de olur böyle de olur' derse sonunda kendini bir derenin içinde yunus gibi çırpınırken bulur.

Ferit - Serhan Bey, ben tam anlamadım ama...

Serhan - Boşver. Bazen ben de anlamıyorum zaten.

 

 

Eskitiriz

Oya - Alo, ha Arzu'cum naber?
Arzu - Haberim var Oya'cığım, haberim var... Hiç lafı gevelemene gerek yok canım.
Oya - Hımm... Anladım... Nasılsın peki?
Arzu - Nasıl olayım ya? Şoktayım... Yani birgün elbet olacaktı ama ben hiç, hiç beklemiyormuşum. Benim bir türlü içim almıyor bu haberi.
Oya - Ne yapabilirim senin için? Yani elimden de bir şey gelmiyor... Geleyim mi sana? Konuşuruz biraz. Ne bileyim, böyle konuşa konuşa konuyu eskitiriz belki...
 

Hayat tam da bu

Pelin - Şu hayatta en ufacık bir etkiniz var mı? Bana onu söylesenize.
Oya - Pardon? Biz mi pasifiz? Sen bir Arzu'ya bakar mısın, canım? Bu saatten sonra kendi işini kurdu kız.
Arzu - Yahu beni geç, sen yıllardır çalışıyorsun, doktorluk yapıyorsun. Hem para kazanıyor hem insanlara yardım ediyor hem çocukları okutuyor, öyle değiş mi?
Oya - Arzu'nun üstelik iki tane çocuğu var, onlara bakıyor.
Pelin - Ay, harika vallahi. Saydığınız şeylere bak ya! Ben bunlardan mı bahsediyorum? Bu mudur yani? Hayat bu mu?
Oya - Evet, canım. Hayat tam da bu.
 

 

Yalan

Edip - Yalancıların en güvendiği şey, insanoğlunun bilgiyi sorgulamamasıdır. İlk duyduğuna inanır insanlar. Bu yüzden de gerçek aslında ne olduğu değil, insanların ne bildiğidir.
 

 

Tam Tur

Arzu - Öğrendiğimden beri kendime gelemiyorum ya... Böyle ayağımın altından yer çekildi sanki...
Oya - Çok haklısın, ne diyeyim ki... Peki Mehmet'le konuştun mu? Ne diyor?
Arzu - Hiç karşılaşmadık. Gerçi karşılaşsak da yani ne olacak ki, ben ne diyeceğim ki Oya'cığım adama?
Oya - Ben çok şaşırdım ya... E bir de sen demiyor muydun, Mehmet bana dönmek istiyor diye? Son zamanlarda... Geçen öyle demiştin yemekte...
Arzu - Yani evet! Öyleydi zaten! Fırıldak işte! Demek ki bir taraftan benim etrafımda dönerken, bir taraftan Burcu'nun etrafında tam bir tur atmış ki kız hamile!