Miran (Reyyan'a) - Ben her gece uyumaya direnirdim? Neden, biliyor musun? Uyumaktan korkardım. Anamın sesini hatırlamaya çalışırdım. Yüzünü... Unutursam kaybedeceğim zannederdim. Unuttum. Senin baban anamın sesini, yüzünü, kokusunu hepsini aldı benden. (6. Bölüm)

 

Reyyan (Nasuh'a) - Biliyorum öleyim istiyorsun; toprak olayım, toz olayım, gideyim istiyorsun. Bense hep sevgi dilendim senden. Gözünün bebeğine baktım belki seversin diye ama sevmedin be dedem... Hatırlıyor musun? Küçüktüm daha, "büyüyünce doktor olacağım" dedim. Ama sen öyle bir tokat çarptın ki yüzüme,bir daha kimsenin yanında diyemedim hayallerimi. O zaman da kimse karşına çıkıp diyemedi ki "Hayır, Reyyan okuyacak!". Bak yine kimse yok, "Reyyan yaşayacak" diyen kimse yok, dedem. İşte sen böyle böyle eksilttin beni. Yavaş yavaş kırdın kolumu, kanadımı. Şimdi çek tetiği. Çek ki ben de kurduğum, kuracağım tüm hayalleri unutayım. (6. Bölüm)

 

Reyyan - İnsan bunca nefretle nasıl yaşar?

Miran - Ben nefret etmekten başka bir şey öğrenmedim. Sevmeyi bilmiyorum. Affetmeyi bilmiyorum. Mutlu olmayı bilmiyoum. İçimdeki nefret diğer bütün duygulardan daha gerçek. Ben hayatım boyunca o nefrete tutunarak büyüdüm. (6. Bölüm) 

 

Reyyan - Buradaki her şey sahte. Sen sahtesin; nişanın, düğünün sahte, sevdan sahte... Şuradaki salıncak bile sahte. Ben senin hiçbir şeyin değilim, sen de benim hiçbir şeyim değilsin.

Miran - Bazen her şeyin olanlar hiçbir şeyin olur, hibir şeyin olmayan da her şeyin. (6. Bölüm)

 

 

Reyyan (Miran'a) - Benim sırtımdaki yükü senin sırtın taşıyamaz. Ben sana ne ettim? Sen ne istiyorsun benden? Hayatıma girdin, kalbimi aldın, masumiyetimi aldın, beni aldın... Sonra bir sabah sura üfledin, kıyametim koptu. Bırakmıyorsun ki öleyim! Bırakmıyorsun ki bitsin!  (4. Bölüm)

Hazar (Miran'a) - Geldin benden kızımı istedin. Ben sana iki gözümden birini söküp verdim; iki elimden birini, iki ayağımdan birini kesip sana verdim, Miran. Beni kör, topal bırakmayasın; canın gibi bakasın. Önce Allah'a, sonra emanettir. (2. Bölüm)

 

 

Miran - Evet ben sizden gelin aldım. Siz de bunun karşılığında Gönül'ü istiyorsunuz ama bu, alışveriş değil, Nasuh Bey. Kalp alınıp satılmaz. Benim böyle bir şeyi kabul etmem mümkün değil; çünkü ben sizden mal almıyorum. Ben bunu hakaret sayarım.

Nasus - Yani sen şimdi kızkardeşin Gönül'ü torunum Azad'a layık görmüyor musun? Bunu mu demek istersin?

Miran - Ben öyle bir şey demek istemedim. Benim dediğim: Ben kendi mutluluğum için kiimseyi bedel diye veremem. (2. Bölüm)

 

 

Miran - Nedir bu gözünde birikenler?

Reyyan - Çok sevmekten... (2. Bölüm)

 

 

 

Miran (Reyyan'a) - Bu, elimi koyduğum yer nedir bilir misin? Ruhlar yaratıldığında evrendeki tüm sırlar insana âyanmış, kâlu belada gizli saklı yokmuş. Sırası gelip ruh dünyaya gönderilirken bir melek, işte böyle, parmağını koyarmış ve 'sus' dermiş; 'burada sana âyan olanı dünyada unutacaksın. Burada olan burada kalacak yani." Ondan sonra parmağını çekermiş. Ve bize bu iz kalırmış, susmamızı hatırlatan. Burada olan burada kalacak. (2. Bölüm)

 

 

Reyyan - Artık küçük bir kız değilim. Bir gün uçup gideceğim buradan ve evimi bulacağım. Sadece bir mucize bekliyorum. Kimse inanmasın isterse, ben o mucizenin geleceğine inanıyorum. Dua ediyorum her gün, 'kuşu, karıncayı bile unutmayan Allah beni mi unutacak?' diyorum. Biliyorum ben; insan gerçek olmayacak bir şey hayal edemez ki... Bir yerlerde doğan gün gibi, benim için de bir mucize doğacak. Gelip beni bulacak; çünkü ben de onun mucizesiyim. (1. Bölüm) 

 

 

Yaren- Unutma! Şu gökteki yıldızlar, şu yerdeki toprak, şu konağın duvarları şahidim olsun ki, asla mutlu olmayacaksın! Bana yaptığının cezasını çekeceksin. Hem de öyle bir çekeceksin ki, "Yandım Allah!" desen bir damla su verenin olmayacak. 

Reyyan - O nasıl ah etmek, Yaren? Yarın öbür gün mutsuz olsam üzülmeyecek misin?

Yaren - Üzülmeyeceğim. Sadece o günün gelmesini bekleyeceğim. Şunu aklına sok Reyyan: Bundan böyle seninle ben can düşmanıyız. (1. Bölüm)

 

 

Miran - Ne kadar uzağa gidersen git hep bulacağım seni. Ne zaman düşecek olsan tutacağım seni. Böyle, sımsıkı...

Reyyan - Ya tutamazsan? Ya düşersem?

Miran - O zaman ben de atlarım arkandan, ben de düşerim seninle. (1. Bölüm)