Feride - Aile insanın en değerli hazinesidir. Aynı çatı altında, acısıyla, tatlısıyla yaşanan bir ömrün tatlı telaşıdır aile ocağı. Acılara göğüs gerdiğin, sevgisiyle huzura erdiğin sıcak bir yuvadır. Emektir, şefkattir, aynı sofrada kök salmaktır. Vakti geldiğinde ise teslim edilmeyi bekleyen en kıymetli mirastır. Evlatlarına bırakacağın böyle bir maneviyatın yoksa zenginliğin, paran pulun, bir mendil bile yetmez göz yaşını silmeye.

 

 

Feride - "Arif kokulum," dedim; "ilk gözağrım, ilk torunum aslanlar gibi karşıma dikilip istikbaliyle beni gurulandıracak." dedim. Ama sen ne yaptın? Bütün emeklerimizi, itibarımızı yerlere serdin. Babanın kemiklerini sızlattın!

Cenk-  Babaanne, artık yeter! Adıma "hayal kırıklığı" dersin, tamam mı? Oğlun Arif de, Arif kokulu Cenk'in de öldü.

 

 

 

 

 

 

Sizin hiç babanız öldü mü?

Benim bir kere öldü kör oldum

Yıkadılar aldılar götürdüler

Babamdan ummazdım bunu kör oldum

                                    Cemal Süreya

 

Azra - Baba, her şeyi öğrettin bana, her şeyi! Sensiz yapamayacağım hiçbir şey yoktu benim. Ama sensiz nasıl yaşayacağımı öğretmedin ki... Sensiz nasıl ayakta duracağımı öğretmedin. 
 

 

 

 

 

Cenk - Erken gelmişsin.

Azra - Evet. Biraz kendimi dinledim. Önümü görmeye çalıştım.

Cenk - Unutma! Aşağı bakarsan uçurum, ileri bakarsan hayat.

Azra - İleri bakıyorum.

Cenk - Birbirinden habersiz bir sürü hayat. Kime ne getireceği bilinmez.
...

Cenk - Nasılsın peki?

Azra - Baban öldüğünde çocuktun, değil mi?

Cenk - Evet

Azra - Özlüyor musun peki?

Cenk - Onu özlediğimi hisettiğim zaman öfkeleniyorum. Çünkü bu onun yokluğunu kabullenmek oluyor aslında. Bu duyguya katlanamıyorum. Sevmeye de katlanamıyorum mesela; sevilmeye, bağlanmaya, ait olmaya... Bunlar olmayınca, bence hayat daha basit ve yaşanılır bir yer.

Azra - Bence sen kaybetmekten korkuyorsun.

Cenk - Benim korktuğum tek bir şey var: O da boşa zaman kaybetmek.

Azra - Zaman! Keşke zamanı geriye alabilsem de son bir defa babama doya doya sarılabilsem. Tekrar tekrar onu ne kaar çok sevdiğimi söylesem. Babamı kaybettim ben.
 

 

 

 

 

Azra - Biliyor musun? İnsanın her zaman dönüp gidebileceği bir evinin, ailesinin olması dünyanın en kıymetli hazinesi bence.

 

 

 

Azra - Bir oyun oyanayalım mı seninle? Süpermen gibi uçmak ister misin?

Mert - Mert süpermen olacak.

Azra - Evet, Mert'le Azra süpermen olacak. Hadi aç kollarını. 

Mert - Bulutlara mı uçacağız?

Azra - Evet, bulutlara uçacağız. Babamızın yayına uçacağız, Mert.

Mert - Azra, korkuyorum. Elimi bırakma!