Cenk - Azra, her şey çok güzel olacak. Sen tanıdığım en güçlü kızsın. İyi ki valizlerimiz karışmış.İyi ki tanımışım seni.

 

 

Azra - Umut böyle bir şey herhalde. Gecenin bu saatinde insanı buralara kadar getirebiliyor işte.

Cenk - Seni ayakta tutan şey de umut işte.

Azra - O kadar güçlü bir şey kardeşimi de bana getirir mi dersin?

Cenk - Getirir. Getirecek.
 

 

 

 

 

Cenk - Geçmiş olsun, Suat Bey. Benden sonra başına bayağı bir şey geldi galiba. Dokunmadığım yerleri bile sarmışlar.
 

 

 

 

 

Feride - Burada kimse kimseye şiddet uygulayamaz. Buna izin vermem. Haklı bile olsan, haksızsın şu an.

Cenk - Babaanne, ben senin torunun olarak aşağılanmayı hazmedemiyorum. Bu saygısızlığı kabul edemem, anlamıyor musun sen? Konu ben değilim, benim gururum da değil. Ben "Çelen" olarak susamazdım.

Feride - Ne olursa olsun. Şiddetin olduğu yerde gurur da olmaz adalet de. Şimdi gir içeri, özür dile.

Cenk - Daha fazlasını yapamam, babaanne. Sırf sen istediğin için bulaşıkhaneye girdim ben. Buraya da sen isteğinle geldim ama anladım ki ben ağzımla kuş tutsam yine yaranamam sana. Kusura bakma, babaanne. Senin istediğin Cenk, bu hikayeden çıkmaz. Benden bu kadar.

Feride - Haklısın: Seni gözümde gerçekten büyütmüşüm.
 

 

 

 

 

Azra - Ne yapmayı düşünüyorsun peki? Amerika'ya dönme planın var mı?

Cenk - Aslında niyetim o yöndeydi? Ama adını koyamadığım bir şey var, beni buraya bağlayan.

 

 

 

Azra - Bir hayalin, hedefin yok mu? Yani, insanın bir hayali, hedefi olur.

Cenk - Bir hayalim var tabi. Ama sanki o gitmem gereken yolu, benim adıma başka biri çizmiş; ben ne zaman şeridin dışına çıksam cezayı kesiyorlar.

Azra - Babam hep derdi ki: İnsanlar kendi kararlarını yaşarlar. Belki de sen doğru kararı şimdi vermelisin. Seni mutlu edeceğine inandığın, iş güç, her neyse peşinden git. İnandığın şeyden sen vazgeçmezsen, o da senden vazgeçmez.